Ik staar in de verte. Haal diep adem. De vraag ‘Wie zijn belangrijk in mijn leven?’ zit in mijn gedachten. Een gewetensvraag. Die meteen beelden oproep. Van mijn kinderen, mijn moeder, vrienden, collega’s. Ook drie leermeesters uit het buitenland waar ik in het verleden mee gewerkt heb en mensen die er helaas niet meer zijn, zoals mijn vader, komen in mijn gedachten.
Ik geef ze woorden en schrijf ze op in mijn notebook. Een ouderwetse met leren kaft en veter. Diepe zucht. En automatisch maak ik een soort tweede check op deze belangrijke vraag. Ben ik niemand vergeten? Iedereen die erbij hoort, hoort er immers bij. Iedereen. Ik adem diep in. En slaak weer een zucht. Een tevreden zucht.
Ik ga op onderzoek in de lades en vakken van mijn onderbewustzijn. En gaandeweg wordt de lijst met mensen langer als ik mezelf de vraag ‘Wie zijn belangrijk in mijn leven’ nog een keer stel. Vrienden, familie, kennissen. Ze komen allemaal op de lijst. Ook de namen van een paar klanten komen voorbij. Natuurlijk, klanten! Die horen er ook bij. Hoe kan ik die nou vergeten? Ik ben ze juist zo dankbaar. Voor het vertrouwen dat ze hebben in mij en in wat ik doe. Dat heeft grote impact op mijn leven. Dankzij hun heb ik een heerlijk huis dat voelt als thuis, dat ik mijn kinderen een goed leven kan geven, mooie reizen kan maken en de wereld kan ontdekken. Dat mijn bedrijf kan groeien en bloeien. Dat ik mijn eigen droomambitie vorm kan geven. Net zoals dat ik hun help om hun droomambitie te realiseren.
Grappig hoe dat werkt. Dat het heel logisch is, maar dat klanten tegelijkertijd niet de eerste zijn die in mijn gedachten komen als ik mezelf deze vraag stel. En dat terwijl ik iedere dag met ze bezig ben. Ik ben blij met de antwoorden die uit mijn onderbewustzijn naar boven komen. Diepe zucht. En een glimlach. Ik word nieuwsgierig. Creatief. En denk bij mezelf wat nou als ik de vraag stel, ‘wie zou ik nog meer belangrijk willen vinden in mijn leven?’. Wat ga ik dan antwoorden?
Diepe zucht.
Grote groet,
Marc-Jan
